Michael Morpurgo, Soldaat Peaceful
Personages
In het boek zijn er
verscheidene personages waarvan Tommo het hoofdpersonage is. Zijn broer,
Charlie, en is zijn trouwste vriend in het verhaal. Wanneer Tommo zich bij zijn
broer bevindt, voelt hij zich veilig mede omdat Charlie het altijd voor zijn
kleinere broer opneemt. Hun vriendshap is
gebaseerd op vertrouwen dat gedurende het boek één keer verbroken wordt.
Dit kwam omdat Charlie de grote liefde ‘Molly’ van Tommo had ‘ingepikt’. Molly
is het meisje waarvoor de beide Peacefuls voor vallen.
Ruimte
De twee plaatsen waar
het meest van de tijd wordt doorgebracht: het huis en dorp van de familie
Peaceful en de loopgraven van de wereldoorlog. De frontlinie wordt
verschillende keren uitgebreid beschreven. Waar zeer duidelijk in gemaakt wordt
dat het triestige jaren waren geweest voor de soldaten. Dit was zeker het geval
tijdens de harde winters die de soldaten moesten ondergaan. Rond deze tijd
regende het telkens zeer hard en veranderden de loopgraven in één grote
modderpoel.
In het dorp van het
gezin, gaat alles goed en
Thematiek
Het verhaal is
eigenlijk één grote flashback tot er een groot, maar droevig moment
plaatsvindt. Tommo praat over het verleden en richt zich tot de lezer vanaf een
korte periode voor hij naar het front is getrokken samen met zijn broer. Alles
verloopt goed bij het gezin tot de vader sterft. Hierdoor verdient alleen de
mama van Tommo en Charlie nog geld en
moeten ze naar de vervelende kapitein. Deze vraagt onder andere om
Charlie voor hem te laten werken. Dit verloopt allemaal wel goed, maar spijtig
genoeg is ondertussen de oorlog bezig tegen de Duitsers en komt op een dag
binnen ten huize Peaceful. De kapitein eist dat Charlie zich opgeeft als
soldaat, anders dreigt hij ermee om de familie uit het huis te zetten. Charlie
gaat hiermee akkoord. Tommo kan het niet aanzien dat zijn broer helemaal alleen
vertrekt en gaat mee naar het front. Eerst is er een soort van opleiding die ze
beiden moeten ondergaan. Dit verloopt prima en dat melden ze ook in de bieven
naar het thuisfront. Tot ze naar het front moeten. Hier is het zeer hard afzien
voor hun en er komen verschillende aanvallen van de Duitsers die ze meestal wel
kunnen terugslaan. Af en toe verwisselen ze wel eens van sector waar er meer
rust is en krijgen ze een paar avondjes rust. Dan gaan ze altijd naar een soort
van Café waar ze veel bier drinken en frieten met eieren eten. Eén van de vele
aanvallen was een gasaanval. Hierbij moest men zo snel mogelijk hun masker aantrekken,
wat voor sommigen spijtig genoeg niet lukte. Gedurende de oorlog zijn er vele
soldaten gesneuveld waarbij ook veel vrienden van Charlie en Tommo. Het was
mentaal zeer moeilijk voor iedereen! Op een dag, werd door een aanval Tommo
gewond aan zijn hoofd en was hij bijna gestorven. Ze hebben hun dan gezamenlijk
verstopt in een of andere schuilkelder. Diezelfde dag nog wilt kapitein Hanley
nog naar de loopgraven. Charlie wou dit bevel niet opvolgen aangezien hij bij
zijn broer wil blijven die nog niet capabel acht om te lopen en omdat het een
wanhoopspoging was. Hij voegde er nog aan toe dat hij hem ‘s nachts wel achter
na ging komen met Tommo wanneer het een stuk minder gevaarlijk zou zijn.
Kapitein Hanley bekeek dit als een weigering van het bevel en Charlie moest dan
ook direct naar de krijgsraad. Na een veel te snel proces waarbij er maar één
getuige was, was het verdict: ….. ‘de doodstraf’.
Op de horloge die hij
heeft gekregen van Charlie leest hij het uur af tijdens de nacht waarop zijn
oudere broer om 6 uur zal vermoord worden.
Titel
De titel vind ik goed,
maar hij had zeker en vast beter gekund! Nu refereert men met 'soldaat
Peaceful' naar de namen van beide broers. Ik zou het persoonlijk beter vinden
wanneer de titel iets te maken zou hebben met de band die de twee hebben. Zo
zou ik 'broederliefde' beter vinden. Hierdoor weet men direct dat beiden een
zeer nauwe band hebben met elkaar en elkaar blindelings vertrouwen.
Recensie
Ik vond het zelf een
goed boek. Van in het begin was ik direct mee met het verhaal, wat niet altijd
zo is als ik sommige boeken lees. De auteur heeft zijn best gedaan om de
spanning constant op te voeren tot het hoogtepunt op de voorlaatste pagina. Dit
zorgt ervoor dat altikd wil weten wat er gaat gebeuren en je het einde in één
ruk uitleest.
Het heegt zeker en
vast geholpen dat het hoofdpersonage mannelijk was! Wanneer het twee zussen
waren, vond ik dit boek waarschijnlijk een tegenvaller. Ook zou het boek dan
totaal niet realistisch zijn aangezien er weinig vrouwen zijn die in het leger
als soldaat werken.